Krioablacja - nowoczesna metoda leczenia migotania przedsionków

odczuwane jest często jako kołatanie serca, niekiedy z towarzyszeniem duszności, omdleń, zawrotów głowy i nadmiernej męczliwości. Przedsionki serca „drgają", zamiast regularnie się kurczyć. Migotanie przedsionków może stać się przyczyną szybkiego rytmu serca: przedsionki pobudzane są 350 do 600 razy na minutę, a komory kurczą się 150 -180 razy na minutę. Nie wszyscy chorzy mają jednak identyczne objawy, niektórzy nawet nie wiedzą, że cierpią na to schorzenie, które nieleczone może prowadzić do poważnych konsekwencji takich jak czy udar mózgu.

Najczęściej stosowaną metodą leczenia migotania przedsionków jest leczenie farmakologiczne, które jednak bardzo często nie przynosi oczekiwanych skutków. Wówczas wykonuje się ablację przezskórną (wprowadzenie elektrody ablacyjnej do serca i celowe uszkodzenie miejsc będących źródłem arytmii). Ablację przezskórną można wykonywać prądem o wysokiej częstotliwości (ablacja RF) albo
z wykorzystaniem niskich temperatur (krioablacja).

Najnowszą metodą ablacji, stosowaną na świecie od kilku lat i dostępną od 2008 r. w Polsce, jest krioablacja (techniki: balonowa i punktowa). W trakcie zabiegu lekarz wprowadza poprzez żyłę, najczęściej w okolicy pachwiny, do wnętrza serca specjalny cewnik i kieruje go na punkt odpowiedzialny za powstawanie zaburzeń rytmu. Do wnętrza cewnika wprowadzany jest czynnik chłodzący - podtlenek azotu, który celowo uszkadza obszar odpowiadający za zaburzenia rytmu serca. Miejsce to nie może już przewodzić impulsów elektrycznych, a przez to powodować arytmii. Metoda ta ma wiele zalet, ablacja punktowa jest do pewnego etapu odwracalna, pozwala specjaliście wykonać próbę i sprawdzić, czy właśnie ta tkanka jest odpowiedzialna za tworzenie arytmii. Lekarz schładza dane miejsce tylko na chwilę, jeśli jest ono niewłaściwe, przerywa proces mrożenia i tkanka ponownie jest w stanie przewodzić impulsy. Taka możliwość ułatwia lekarzowi dokładne określenie miejsca powstawania arytmii i wpływa na bezpieczeństwo procedury. Ten rodzaj krioablacji stosuje się w leczeniu regularnych częstoskurczów np. w zespole WPW.

- Krioablacja balonowa stosowana w migotaniu przedsionków pozwala jednym mrożeniem odizolować ogniska arytmii znajdujące się najczęściej w żyłach płucnych, czyli naczyniach prowadzących krew z płuc do lewego przedsionka serca. Daje ona najlepsze wyniki u pacjentów z napadową formą migotania przedsionków oraz z typowym układem anatomicznym żył płucnych. Skuteczność odległą krioablacji balonowej w przeciągu 6-12 miesięcy po zabiegu oceniania się od 59% do 86 % - mówi prof. PUM Jarosław Kaźmierczak, kierownik Pracowni Elektrofizjologii w Klinice Kardiologii SPSK nr 2 w Szczecinie.

Zabieg trwa 1,5 do 3 godzin w zależności od rodzaju zaburzeń rytmu serca, wykonuje się go najczęściej w znieczuleniu miejscowym. Po zabiegu pacjent zwykle następnego dnia wychodzi do domu. Po trzech miesiącach lekarz może ocenić, czy zabieg ablacji wyeliminował całkowicie przyczynę migotania przedsionków. Potem pacjent musi pamiętać o wizytach kontrolnych, w pierwszym roku po zabiegu co trzy miesiące, następnie w kolejnych dwóch latach co pół roku. Jeśli zabieg jest skuteczny, pacjent może powrócić do wcześniej wykonywanych czynności, np. aktywności sportowej. Zabieg krioablacji balonowej w leczeniu migotania przedsionków znalazł się na nowej liście procedur refundowanych przez Narodowy Fundusz Zdrowia.

Migotanie przedsionków to najczęściej spotykana arytmia, a ryzyko jego wystąpienia wzrasta wraz z wiekiem. Szacuje się, że w Europie na to schorzenie cierpi ok. 6 mln ludzi. Osoby z migotaniem przedsionków są pięć do siedmiu razy bardziej narażone na . Migotanie przedsionków zwiększa ryzyko powstawania skrzeplin w sercu, ponieważ z powodu drgań przedsionków, przepływ krwi nie jest równomierny, co sprzyja ich tworzeniu. Skrzepliny mogą przedostać się do tętnic mózgowych i spowodować udar.

Migotanie przedsionków można wykryć w badaniach diagnostycznych takich jak: EKG oraz monitoring pracy serca - Holter (urządzenie w sposób ciągły rejestruje pracę serca - EKG - od 1 do 7 dni), lub wszczepialny rejestrator arytmii ILR (urządzenie stosuje się, kiedy migotanie przedsionków występuje rzadko i trudno przewidzieć, kiedy się pojawi, monitoruje ono pracę serca do 36 miesięcy).