28-02-2020
zmień rozmiar tekstu
A+ A-
Według uczonych jedzenie dużych ilości mięsa może się wiązać z różnymi chorobami, co z kolei wynika z nadmiaru aminokwasów siarkowych mogących wywoływać wiele niekorzystnych dla zdrowia skutków.
Bogaty w mięso sposób odżywiania się ma związek z szeregiem problemów zdrowotnych, od i udarów mózgu po i niektóre nowotwory. Taka dieta skraca życie, ostrzegają eksperci.
W nowym badaniu sprawdzono, jaki wpływ na zdrowie ma dieta bogata w aminokwasy siarkowe na nasze zdrowie. Związki te znajdują się w różnych produktach spożywczych, ale w szczególnie dużych ilościach występują w jajach, rybach, czerwonym mięsie i kurczaku. Są dla nas niezbędne, ponieważ mają udział w procesach metabolicznych, chronią komórki przed uszkodzeniem, regulują hormony wspierają funkcje wątroby. Równocześnie jednak, kiedy dostarczamy ich sobie za dużo, na różne sposoby nam szkodzą: sprzyjają chorobom serca, udarom mózgu, cukrzycy i .
Zgodnie z zaleceniami dietetycznymi, powinniśmy przyjmować nie więcej niż 15 mg aminokwasów siarkowych na kilogram masy ciała dziennie. Badania pokazują jednak, że większość ludzi starszych przekracza te dawki. Jak ustalono, przeciętnie dana osoba dostarczała sobie 2,5 razy więcej wspomnianych aminokwasów niż zalecany poziom.
Po uwzględnieniu innych czynników wymienionych chorób, takich jak masa ciała, pochodzenie etniczne i płeć, okazało się, że taka dieta sama w ma związek z wysokim poziomem cholesterolu, i wysokim poziomem glukozy we krwi, które z kolei odpowiadają za rozwój chorób kardiometabolicznych.
Co ciekawe, opisywane wyniki uzyskano niezależnie od ogólnego spożycia białka. Ponieważ produkty zwierzęce zazwyczaj zawierają więcej aminkowasów siarkowych, eksperci sugerują, że dieta obfitująca w białka roślinne może być najlepszym sposobem na odpowiednią regulację ilości tego składnika w jadłospisie.
Na podstawie:
Cukrzyca to choroba przewlekła metaboliczna, która charakteryzuje się podwyższonym stężeniem glukozy (hiperglikemią) we krwi. Wyróżnia się dwa główne typy cukrzycy. Typ 1 ma podłoże autoimmunologiczne, zaś typ 2 jest wynikiem insulinoodporności i zaburzeń w wydzielaniu insuliny. czytaj dalej »