BMI przestarzałą metodą oceny wagi?

Od dwóch wieków wskaźnik masy ciała (Body Mass Index, ), wzór matematyczny znany przez wielu mężczyzn i kobiet na całym świecie, pomaga ocenić wagę i ostrzega przed niebezpieczną lub . Opracowany w 1800 roku przez belgijskiego matematyka Queteleta Adolphe'a wzór BMI może wkrótce przejść na zasłużoną emeryturę. Jak wynika z artykułu opublikowanego w magazynie „Science", BMI samo w sobie nie jest w stanie określić stanu zdrowia danej osoby.

Przykładowo, jak wynika z badań z 2011 roku i 2013 roku autorstwa Centers for Disease Control and Prevention w Atlancie, ludzie, którzy uważani są za mających nadwagę według wskaźnika BMI (tj. na poziomie 25 - 30), w rzeczywistości żyją dłużej niż ci, którzy mieszczą się w zakresie uważanym za standard (tj. BMI 18,5-24,99). Inne badania wykazały, że obniża wskaźnik przedwczesnej śmiertelności, niezależnie od wskaźnika masy ciała.

Ponadto, jak wskazują uczeni z Uniwersytetu w Pensylwanii, BMI nie odzwierciedla proporcji tkanki mięśniowej i tłuszczowej w organizmie. Co więcej, gromadzenie tłuszczu w niektórych obszarach ciała wydaje się bardziej szkodliwe niż w innych. Nawet ci, którzy mają prawidłowe BMI, nie mogą czuć się zupełnie komfortowo, ponieważ w rzeczywistości niski wskaźnik może ukrywać kiepski stan zdrowia, przy którym organizm nie może prawidłowo metabolizować niektórych substancji. Według określonych szacunków, 24 proc. Amerykanów o prawidłowym BMI, w istocie zmagają się z problemami metabolicznymi: od insulinooporności po nadmiar . Z drugiej strony zaś aż połowa tych, których BMI oznacza nadwagę, cechują się dobrym profilem metabolicznym.

Mając świadomość ograniczeń BMI, poszukuje się nowych, relatywnie łatwych sposobów określenia wpływu poziomu wagi na stan zdrowia. Wśród nich jest tzw. ABSI (A Index Body Shape), który uwzględnia również obwód w talii.